نوبل فیزیک 2011 برای انرژی تاریک

تعداد بازديد : 574

نوبل فیزیک 2011 برای انرژی تاریک

جایزه نوبل 2011 فیزیک به ساول پرلموتر(Saul Pelmutter) از آزمایشگاه ملی لاورنس برکلی، آمریکا، آدام رایس(Adma Riess) در دانشگاه جان هاپکینکز در بالتیمور و برایان اشمیت(Brian Schmidt) از دانشگاه ملی استرالیا، برای «کشف انبساط شتابدار عالم از طریق مشاهدات ابرنواخترهای دوردست» اهدا شد.

پرلموتر نیمی از جایزه 10 میلیون کرونی و رایس و اشمیت نیم دیگری را برنده شدند. فرهنگستان سوئدی علوم در بیانیه ای اعلام کرد:«تقریبا یک قرن است که می دانیم جهان از 14 میلیارد سال قبل به علت مهبانگ در حال انبساط است. هر چند کشف این که این انبساط شتابدار است، گیج کننده است. اگر این انبساط ادامه یابد، پایان جهان یخ بستن است!»

انرژی گمشده

تنها 25 سال پیش، بیشتر دانشمندان باور داشتند که می توان جهان را با مدل ساده و موزون آلبرت انیشتین(Albert Einstein) و ویلم دسیتر(Willem de Sitter) (سال 1932)توضیح داد که در آن گرانش به تدریج انبساط فضا را کند می کند.

در سال 1987، فیزیکدانان در آزمایشگاه آزمایشگاه ملی لاورنس برکلی و دانشگاه کالیفرنیا-برکلی، طرح کیهان شناسی ابرنواختر(Supernova Cosmology Project:SCP) را آغاز نمودند تا دورترین ستاره های در حال انفجار را کشف کنند که ابرنواختر نوع Ia نامیده می شوند. آن ها امید داشتند تا این ستارگان را برای محاسبه آهنگ کندشدن انبساط جهان استفاده کنند.

کاهش شتاب امری قابل انتظار بود زیرا بسیاری از افراد فکر می کردند که در غیاب آن چه انیشتین ثابت کیهان شناسی نامید-نیرویی پادگرانشی(Λ) که ماده را به طرف خارج پرتاب می کند- ΩM که مقدار ماده قابل مشاهده در جهان به عنوان سهمی از چگالی بحرانی است، برای کاستن انبساط جهان تا ابد یا توقف آن، کافی است.

در سال 1998، بعد از سال ها، دو گروه از شکارچیان ابرنواختر- گروه High-Z Supernovae تحت رهبری اشمیت و رایس و گروه SCP تحت هدایت پرلموتر - به این نتیجه رسیدند که انبساط کیهانی واقعا شتابدار است و آن طور که انتظار می رود، تحت اثر گرانش کند نمی شود.

برای توجیه این شتاب، باید در حدود 75% محتوای جرم-انرژی جهان از ماده ای ساخته شده باشد که از لحاظ گرانشی دافعه است(چیزی که قبلا هرگز دیده نشده است). این ماده که سرنوشت جهان را تعیین می کند، انرژی تاریک نامیده شد. اکنون فکر می کنیم که انرژی تاریک در حدود 75% جهان کنونی را به همراه 21% ماده تاریک تشکیل داده و بقیه، مواد معمولی(که زمین، سیارات و ستارگان از آن ساخته شده اند) و انرژی هستند.

درباره برندگان

ساول پرلموتر، سال 1959 در آمریکا متولد شد و دکترای خود را سال 1986 از دانشگاه کالفیرنیا-برکلی دریافت نمود. او به عنوان رهبر گروه SCP، استاد اخترفیزیک در آزمایشگاه ملی لاورنس برکلی و دانشگاه کالفیرنیا-برکلی است.

برایان اشمیت، سال 1967 در آمریکا متولد شد و ملیت اتریشی نیز دارد. در سال 1993 از هاروارد دکترای خود را دریافت کرد. او رهبر گروه جستجوی ابرنواخترهایی با Z(انتقال سرخ) بالاست و در دانشگاه ملی اتریش استاد ممتاز است.

آدام رایس، متولد 1969 و شهروند آمریکا. سال 1996 از دانشگاه هاروارد رکترا گرفت و استاد نجوم و فیزیک در دانشگاه جان هاپکینز و موسسه تلسکوپ فضایی در بالتیمور آمریکا است.

تاریخ ارسال پست: دو شنبه 18 مهر 1390 ساعت: 18:36
برچسب ها : جایزه نوبل 2011 فیزیک,جایزه نوبل 2011,ساول پرلموتر(Saul Pelmutter),آدام رایس(Adma Riess),برایان اشمیت(Brian Schmidt),,

می پسندم 6 نمی پسندم 19


	نام :
	وب :
	پیام :
	2+2=:


(Refresh)

نوبل فیزیک 2011 برای انرژی تاریک

تبلیغات

موضوعات

آرشیو

نویسندگان

پشتيباني آنلاين

درباره ما

لینک دوستان

پیوندهای روزانه

امکانات جانبی

مترجم سایت

کد جست و جوی گوگل

ورود کاربران

عضويت سريع

نظرسنجي

آمار

چت باکس

پربازدید

تصادفی

تبادل لینک

خبرنامه

آخرین نطرات

نوبل فیزیک 2011 برای انرژی تاریک

مطالب مرتبط

بخش نظرات این مطلب

	این نظر توسط رهگذر در تاریخ 1390/8/8/0 و 15:24 دقیقه ارسال شده است

	[Comment_Gavator]		با سلام. فکر می کنم سن جهان رو در پاراگراف دوم اشتباه نوشته باشید. سن جهان 14 یا 15 میلیارد سال است نه میلیون سال. با 14 میلیون سال حتی به دوره ژوراسیک هم نمی رسیم!!! پاسخ:ممنون که گفتید